زخم در ناحیه سر، تاج و گوشواره نشان می دهد که در گله مبارزه برای قدرت وجود دارد.این یک فرآیند طبیعی "اجتماعی" در مرغداری است.

زخم روی پنجه ها - از مبارزه برای غذا و قلمرو صحبت می کند.

زخم در ناحیه دنبالچه - از کمبود غذا یا تغذیه با دانه های بریده نشده صحبت می کند.

زخم ها و پرهای کنده شده در پشت و بال ها - نشان می دهد که جوجه ها انگل دارند یا هنگام جایگزینی کرک با پر، مواد مغذی کافی ندارند.

آنچه باید انجام شود؟

غذاهای حاوی پروتئین، کلسیم، ویتامین ها و مواد معدنی را وارد خوراک کنید.

جوجه ها بیشتر راه رفتن؛

دانه را در یک فیدر آسیاب کنید.

فضای آزاد را سازماندهی کنید (معلوم شد که مساحتی به مساحت 120 سانتی متر مربع برای جوجه های تا 21 روزه، 200 سانتی متر مربع برای حداکثر 2.5 ماه و 330 سانتی متر مربع برای افراد مسن تر مورد نیاز است).

غذای ساینده را به جیره اضافه کنید - آنها منقار را با خیال راحت و با ظرافت کسل می کنند، به طوری که، حتی با طغیان پرخاشگرانه، جوجه ها به یکدیگر آسیب جدی وارد نمی کنند.