زخمهای موجود در ناحیه سر ، تاج و گوشواره نشان می دهد که مبارزاتی برای قدرت در گله وجود دارد. این یک فرایند طبیعی "اجتماعی" در محل کار مرغ است.

زخمهای روی پنجه ها - از مبارزه برای غذا و قلمرو صحبت می کنند.

زخمهای موجود در ناحیه زیر بغل - از کمبود غذا یا تغذیه با دانه های ناخوشایند صحبت کنید.

زخم ها و پرهای پاره شده در قسمت پشت و بالها - نشان می دهد که مرغ ها انگل دریافت کرده اند یا هنگام تعویض کرکی با پر ، مواد مغذی کافی ندارند.

چه کاری باید انجام شود

غذاهایی را با پروتئین ، کلسیم ، ویتامین ها و مواد معدنی وارد خوراک کنید.

جوجه ها را بیشتر قدم بزنید.

دانه را در یک فیدر خرد کنید.

فضای آزاد را سازماندهی کنید (معلوم شد که مساحت 120 سانتی متر مربع برای جوجه ها تا 21 روز ، 200 سانتی متر مربع تا 2.5 ماه و 330 سانتی متر برای افراد مسن لازم است).

خوراک ساینده را به رژیم غذایی اضافه کنید - آنها منقار را با خیال راحت و ظریف کسل می کنند ، به طوری که حتی با طغیان پرخاشگری ، مرغ ها به طور جدی به یکدیگر آسیب نمی رسانند.