زخم در ناحیه سر، تاج و گوشواره نشان می دهد که در گله مبارزه برای قدرت وجود دارد. این یک فرآیند طبیعی "اجتماعی" در مرغداری است.

زخم روی پنجه ها - از مبارزه برای غذا و قلمرو صحبت می کند.

زخم در ناحیه دنبالچه - از کمبود غذا یا تغذیه با دانه های بریده نشده صحبت می کند.

زخم ها و پرهای کنده شده در پشت و بال ها - نشان می دهد که جوجه ها انگل دارند یا هنگام جایگزینی کرک با پر، مواد مغذی کافی ندارند.

چه کاری باید انجام شود؟

مواد غذایی حاوی پروتئین، کلسیم، ویتامین ها و مواد معدنی را وارد خوراک کنید.

جوجه ها بیشتر راه رفتن؛

دانه را در یک فیدر آسیاب کنید.

فضای آزاد را سازماندهی کنید (معلوم شد که برای جوجه های 21 روزه به مساحت 120 سانتی متر مربع، تا 2.5 ماهگی به 200 سانتی متر مربع و برای افراد مسن تر به 330 سانتی متر مربع نیاز است).

غذای ساینده را به جیره اضافه کنید - آنها منقار را با خیال راحت و با ظرافت کسل می کنند، به طوری که، حتی با طغیان پرخاشگرانه، جوجه ها به یکدیگر آسیب جدی وارد نمی کنند.