1. ذخیره سازی در جنگل ها، تپه های بایر و مراتع

طیور در این نوع سایت ها می توانند حشرات و لاروهای آنها را در هر زمان صید کنند، به دنبال علوفه علف، بذر علف، هوموس و غیره هستند. کود مرغی می تواند زمین را تغذیه کند.پرورش طیور نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف خوراک و کاهش هزینه ها می شود، بلکه از آسیب آفات به درختان و مراتع نیز می کاهد که برای رشد درختان و مراتع مفید است.در اجرای تولید اصلاحی، تعداد و انواع طیور پرورشی باید متناسب با آن سفارشی شود.در غیر این صورت، تعداد زیاد یا چرای بیش از حد، پوشش گیاهی را از بین می برد.پایگاه‌های پرورش بلندمدت می‌توانند به کاشت چمن مصنوعی و پرورش مصنوعی کرم‌های خاکی، کرم‌های آرد زرد و غیره و افزودن سیلوی یا ساقه‌های زرد برای تکمیل کمبود خوراک طبیعی فکر کنند.

2. انبار داری در باغ ها، باغ های توت، باغ های گرگ و غیره.

کمبود آب، کود خاک، چمن غلیظ، حشرات زیاد.پرورش طیور به موقع و معقول.پرورش طیور نه تنها می تواند سود زیادی داشته باشد، بلکه می تواند حشرات بالغ، لاروها و شفیره های آفات را نیز شکار کند.این نه تنها باعث صرفه جویی در نیروی کار، کاهش استفاده از سموم دفع آفات می شود، بلکه مزارع را با کود مرغی غنی می کند و مزایای اقتصادی آن بسیار قابل توجه است، با این حال، تعداد مرغ های ذخیره شده باید به شدت کنترل شود.اگر تعداد آنها خیلی زیاد باشد، طیور به دلیل گرسنگی درختان و میوه ها را از بین می برد.ضمناً هنگام سم پاشی باغات توت، چرا باید به مدت یک هفته ممنوع شود.

3. مانور و جوراب ساق بلند باغ بوم شناسی

با توجه به ویژگی‌های مصنوعی و نیمه طبیعی این نوع مکان‌ها، در صورت چیدمان منطقی برای ذخیره‌سازی طیور مختلف اعم از آبزی و برخی مرغ‌های خاص (شامل نوع مراقبت‌های دارویی، نوع زینتی، نوع شکار، نوع شکار و ...) با توجه به ویژگی‌های متفاوت آنها، نه تنها می‌تواند مزایای اقتصادی برای پارک به همراه داشته باشد، بلکه چشم‌اندازی را نیز به پارک می‌افزاید.این روش مزایای اقتصادی و زیست محیطی را بسیار یکپارچه می کند و مکانی ایده آل برای تولید غذای سبز و اقتصاد حیاط است.

4. چرای اکولوژیکی اصلی
می تواند از منابع خوراک وحشی بهتر استفاده کند و هزینه خوراک را کاهش دهد.حشره کش بیولوژیکی و کنترل علف های هرز از طریق مرغ خوردن علف و حشرات حاصل می شود.روش جوراب ساق بلند دارای اثر جداسازی خوب، بروز بیماری کمتر و درصد بقای بالایی است.می تواند کیفیت خاک را بهبود بخشد، ساختار تولید را بهینه کند و مزایای جامع را ایجاد کند.این نه تنها آلودگی های جدی زیست محیطی ناشی از کود مرغ را کاهش می دهد، بلکه میزان کود شیمیایی مورد استفاده در زمین های جنگلی را نیز کاهش می دهد.کود مرغ حاوی پروتئین و سایر مواد مغذی است که می‌تواند به عنوان مواد مغذی برای کرم‌های خاکی، حشرات و سایر حیوانات در باغ‌های جنگلی استفاده شود تا خوراک پروتئینی غنی برای مرغ‌ها فراهم شود و در هزینه تولید صرفه‌جویی شود.