تولید - محصول

بررسی ایورمکتین برای سگ و گربه
ایورمکتین ، همچنین برای کنترل انگلهای پوستی ، انگلهای گوارشی و انگلهای موجود در جریان خون در سگ و گربه استفاده می شود.
بیماری های انگلی در حیوانات شایع است. انگل ها می توانند پوست ، گوش ، معده و روده ها و اندام های داخلی از جمله قلب ، ریه ها و کبد را تحت تأثیر قرار دهند. داروهای متعددی برای کشتن یا جلوگیری از انگل هایی مانند کک ، کنه ، کنه و کرم تولید شده است. ایورمکتین و داروهای مرتبط از جمله موثرترین آنها هستند.
ایورمکتین یک داروی کنترل انگل است. ایورمکتین باعث آسیب عصبی به انگل شده و منجر به فلج و مرگ می شود.
ایورمکتین برای جلوگیری از عفونت های انگلی ، مانند پیشگیری از کرم قلب و درمان عفونت ها ، مانند کنه گوش استفاده می شود.
ایورمکتین یک داروی تجویزی است و فقط از طریق دامپزشک یا با تجویز دامپزشک قابل تهیه است.

ترکیب بندی:
هر قرص بدون روکش حاوی ایورمکتین 6 میلی گرم/12 میلی گرم است

اطلاعات دوز مصرف ایورمکتین برای سگ و گربه
هرگز نباید داروها را بدون مشورت با دامپزشک تجویز کرد. دوز ایورمکتین از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است و همچنین بستگی به هدف درمان دارد. دستورالعمل های کلی دوز را دنبال کنید.

برای سگها: دوز 0.0015 تا 0.003 میلی گرم در هر پوند (0.003 تا 0.006 میلی گرم/کیلوگرم) یک بار در ماه برای پیشگیری از کرم قلب است. 0.15 میلی گرم در هر پوند (0.3 میلی گرم/کیلوگرم) یک بار ، سپس در 14 روز برای انگل های پوستی تکرار کنید. و 0.1 میلی گرم در هر پوند (0.2 میلی گرم در کیلوگرم) یک بار برای انگل های گوارشی.

برای گربه ها: دوز 0.012 میلی گرم در هر پوند (0.024 میلی گرم در کیلوگرم) یک بار در ماه برای پیشگیری از کرم قلب است.
مدت زمان مصرف بستگی به شرایط تحت درمان ، پاسخ به دارو و ایجاد عوارض جانبی دارد. حتماً نسخه را تکمیل کنید مگر اینکه توسط دامپزشک به طور خاص دستور داده شود. حتی اگر حیوان خانگی شما احساس بهتری دارد ، کل برنامه درمانی باید تکمیل شود تا از عود بیماری جلوگیری شود یا از ایجاد مقاومت جلوگیری شود.

ایمنی ایورمکتین در سگ و گربه:
در بسیاری از موارد ، ایمنی ایورمکتین به طور مستقیم با دوز مصرفی ارتباط دارد. همانند بسیاری از داروها ، دوزهای بالاتر دارای خطرات بالاتری از عوارض و عوارض جانبی بالقوه مرتبط هستند.
بسته به هدف استفاده ، ایورمکتین در محدوده دوزهای زیادی استفاده می شود. دوزهای مورد استفاده برای پیشگیری از عفونت های کرم قلب به طور کلی نسبتاً کم هستند و عوارض جانبی کمی دارند.

دوزهای بالاتر ، مانند دوزهایی که برای درمان بیماری سرخک ، سرخ سارکوپتیک ، کنه گوش و سایر عفونت های انگلی استفاده می شود ، بیشتر با واکنش های جانبی همراه است. با این حال ، برای اکثر سگ ها و گربه ها ، ایورمکتین در صورت استفاده مناسب ، دارویی نسبتاً بی خطر محسوب می شود.
عوارض جانبی ایورمکتین در گربه ها:
در گربه ها ، ایورمکتین حاشیه ایمنی نسبتاً بالایی دارد. در صورت مشاهده ، عوارض جانبی عبارتند از:
● اغتشاش
● گریه کردن
● بی اشتهایی
● مردمک های گشاد شده
● فلج پاهای عقبی
tre لرزش ماهیچه ها
● بی نظمی
● نابینایی
● سایر علائم عصبی ، مانند فشار دادن سر یا بالا رفتن از دیوار
اگر گربه شما ایورمکتین دریافت می کند و متوجه این نوع علائم شده اید ، دارو را قطع کرده و با دامپزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی ایورمکتین در سگ:
در سگها ، خطر عوارض جانبی مرتبط با ایورمکتین بستگی به دوز مصرفی ، حساسیت هر سگ و وجود میکروفیلاریای کرم قلب (شکل لاروی کرم قلب) دارد.
وقتی از دوز کم برای پیشگیری از کرم قلب در سگ عاری از کرم قلب استفاده می شود ، ایورمکتین نسبتاً بی خطر است. در دوزهای بالاتر که ممکن است برای درمان سایر عفونت های انگلی استفاده شود ، خطر عوارض جانبی افزایش می یابد.

عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
استفراغ
● مردمک های گشاد شده
tre لرزش ماهیچه ها
● نابینایی
با هماهنگی
● بی حالی
● بی اشتهایی
●کاهش آب بدن

هنگامی که در سگی آلوده به کرم قلب استفاده می شود ، ممکن است یک واکنش شبیه شوک ایجاد شود که میکروفیلاریای در حال مرگ ایجاد می شود. این نوع واکنش ممکن است با بی حالی ، دمای پایین بدن و استفراغ همراه باشد. پس از تجویز ایورمکتین ، سگهایی که از نظر کرم قلب مثبت هستند باید حداقل 8 ساعت تحت نظر باشند.
حساسیت به ایورمکتین در کولی و نژادهای مشابه:

سمیت عصبی همچنین می تواند با استفاده از ایورمکتین در برخی از سگها رخ دهد. این امر به ویژه در سگهایی که دارای جهش ژنتیکی موسوم به جهش ژنی MDR1 (مقاومت چند دارویی) هستند شایع است. این جهش ژنی بیشتر در نژادهایی مانند Collies ، Australian Shepherds ، Shelties ، Whippets موهای بلند و نژادهای دیگر با "پای سفید" رخ می دهد.
ایورمکتین که در دوزهای مورد استفاده برای پیشگیری از کرم قلب استفاده می شود ، به طور کلی برای این سگ ها بی خطر است. با این حال ، این دارو نباید در دوزهای بالاتر برای سگهایی که دارای جهش ژنی MDR1 هستند استفاده شود. آزمایشی وجود دارد که می تواند جهش ژنی را بررسی کند.

اطلاع:
· ایورمکتین نباید در حیواناتی با حساسیت یا حساسیت شناخته شده به دارو استفاده شود.
· ایورمکتین نباید در سگهایی که برای بیماری کرم قلب مثبت هستند استفاده شود مگر زیر نظر شدید دامپزشک.
· قبل از شروع پیشگیری از کرم قلب حاوی ایورمکتین ، سگ باید از نظر وجود کرم قلب آزمایش شود.
· به طور کلی از ایورمکتین در سگهای کمتر از 6 هفته باید اجتناب شود.

اقدامات احتیاطی زیست محیطی:
هرگونه محصول یا مواد زائد بلااستفاده باید مطابق با الزامات جاری ملی دفع شود.