بسیاری از دوستان بوی بد دهان گربه یا سگ را حس می کنند که اغلب بوی بد دهان را می دهد و حتی برخی از آنها بزاق بدی دارند. آیا این یک بیماری است؟ صاحبان حیوانات خانگی چه باید بکنند؟

علل زیادی برای هالیتوزیس در گربه‌ها و سگ‌ها وجود دارد و برخی از آن‌ها بیماری‌های جدی‌تر اندام‌های داخلی مانند سوء هاضمه یا کبد و کلیه هستند. اگر به دلایل داخلی ایجاد شود، اغلب با کاهش وزن، افزایش یا کاهش آب آشامیدنی و ادرار، استفراغ گاه به گاه، کاهش اشتها و حتی اتساع شکم همراه خواهد بود. اینها ممکن است ناشی از بیماری های کبدی یا کلیوی باشد که تنها پس از معاینه قابل تایید است.

با این حال، در بیشتر موارد، هالیتوز به دلایل ساده دهانی ایجاد می شود که می توان آن را به علل بیماری و غیر بیماری تقسیم کرد. علل اصلی این بیماری عبارتند از: استوماتیت، گلوسیت، کلسی ویروس گربه، التهاب لثه، سنگ های دندانی، سوراخ شدن استخوان تیز و استخوان ماهی. مقدار زیادی بزاق اغلب از گوشه های دهان جاری می شود. بسته های قرمز، تورم یا حتی زخم در قسمت داخلی دهان، زبان یا سطح لثه ظاهر می شود. غذا خوردن بسیار آهسته و پر زحمت است و حتی غذای سفت هر بار خورده نمی شود. چنین بیماری هایی به راحتی پیدا می شوند. تا زمانی که لب های خود را باز کنید، می توانید آنها را به وضوح ببینید.

علل غیر بیماری عمدتاً ناشی از رژیم غذایی غیرعلمی و نامنظم است که اغلب ناشی از مصرف زیاد غذاهای نرم و تازه مانند گوشت تازه، کنسرو، غذای انسان و غیره است. مواد غذایی تازه به راحتی در دندان ها پوسیده می شوند و باکتری های زیادی تولید می کنند. خوردن غذای سگ بسیار بهتر خواهد بود. در واقع راه حل بسیار ساده است. زمانی که سالم هستید باید حداقل سه بار در هفته دندان های خود را مسواک بزنید و زمانی که بیمار هستید روزی یک بار مسواک بزنید. البته شستشوی دندان در بیمارستان های حرفه ای روش بهتری برای مقابله با سنگ است. با این حال، باید بدانید که با افزایش سن، خطر بیهوشی نیز بیشتر می شود. اغلب، بیماری های جدی دندان در میانسالان و افراد مسن رخ می دهد و شستن دندان ها با بیهوشی در این زمان دشوار است. نگهداری روتین بسیار مهم است!

بسیاری از دوستان از جشن بهار توله سگ های خود را بزرگ کرده اند. اولین کاری که وقتی آنها را به خانه می برند همیشه بسیار خوشحال هستند. آنها امیدوارند فرزندان جدید خود را به قدم زدن روی چمن های سبز ببرند تا چشمان حسود اطرافیان را به خود جلب کنند. در عین حال، بچه های سگ نیز بسیار خوشحال خواهند شد. اما آیا این واقعا خوب است؟

اولاً از نظر علمی این باید چیز خوبی باشد. بهترین زمان برای معاشرت توله سگ ها از فوریه تا مارس است. بسیاری از سگ های بدخلق در بزرگسالی در این زمان اجتماعی نیستند. از 4 تا 5 ماهگی تا سن تمرین، شخصیت شکل گرفته است و تغییر آن بسیار پیچیده تر خواهد بود.

با این حال، این موضوع علمی برای چین مناسب نیست. محیط پرورش سگ خانگی و محیط پرورش کلی بسیار نامنظم است. محیط خارجی به راحتی بیماری ها را آلوده می کند، به ویژه "پاروویروس، ویروس کرونا، دیستمپر سگ، دیستمپر گربه، سرفه لانه" و سایر ویروس ها. اغلب یک حیوان در جامعه یا لانه یا لانه گربه آلوده است و بقیه حیوانات بسیار خطرناک خواهند بود. توله سگ هایی که مدت کوتاهی پس از تولد به دنیا می آیند ضعیف هستند و به راحتی در هنگام بیرون رفتن آلوده می شوند. بنابراین اکیداً توصیه می‌شود سگ‌ها و گربه‌هایی را که به طور کامل واکسینه نشده‌اند، خارج نکنید. راه رفتن روی چمن، حمام کردن در مغازه های آرایشی و تزریقات در بیمارستان ها همگی مکان هایی هستند که باید به آنها توجه کرد. پس از تزریق کامل واکسن سگ، توصیه می شود سگ را هر روز برای پیاده روی بیرون ببرید، با سگ های عجیب و غریب و غریبه ها بیشتر ارتباط برقرار کنید، با محرک های بیرونی آشنا شوید، نحوه بازی و کنار آمدن را یاد بگیرید، ترس ناشی از آن را کاهش دهید. محرک های خارجی است و به رشد سالم آن کمک می کند.

بهتر است سگ را یک بار صبح و یک بار عصر بیرون بیاورید (صبح، ظهر و عصر اگر وقت کافی باشد بهتر است). زمان بیرون رفتن هر بار با توجه به نژاد و سن سگ بسیار متفاوت است. توصیه نمی شود که زمان سگ یا سگ پوزه کوتاهی که در فعالیت ها مهارت ندارد، در هر بار بیش از 20 دقیقه نباشد. بهتر است زمان فعالیت یک سگ بزرگ در صبح و عصر بعد از بزرگسالی حدود 1 ساعت کنترل شود. بدون استراحت مسافت طولانی را ندوید که آسیب زیادی به استخوان وارد می کند.