01
سه نتیجه بیماری قلبی حیوان خانگی

بیماری قلبی حیوان خانگیدر گربه ها و سگ ها یک بیماری بسیار جدی و پیچیده است. پنج عضو اصلی بدن عبارتند از: قلب، کبد، ریه، معده و کلیه. قلب مرکز تمام اعضای بدن است. هنگامی که قلب بد است، به طور مستقیم به تنگی نفس ریوی، تورم کبد و نارسایی کلیه به دلیل کاهش گردش خون منجر می شود. به نظر می رسد که جز شکم هیچ کس نمی تواند فرار کند.

روند درمان بیماری قلبی حیوان خانگی اغلب در سه وضعیت است:

1: بیشتر سگ های جوان بیماری قلبی مادرزادی دارند، اما باید در سن خاصی ایجاد شود. با این حال، از آنجایی که برخی از حوادث ناگهانی زود اتفاق می‌افتند، این وضعیت اغلب تا زمانی که درمان کافی، علمی و دقیق بهبود می‌یابد بهبود می‌یابد و می‌تواند مانند گربه‌ها و سگ‌های معمولی بدون مصرف دارو برای مدت طولانی زندگی کند. تا زمانی که عملکرد اندام های سالخورده ضعیف نشود، دیگر تکرار نمی شود.

2: پس از رسیدن به سن خاصی، عملکرد اندام ها شروع به ضعیف شدن می کند. داروها و درمان به موقع، علمی و کافی می تواند وضعیت کار موجود اندام ها را حفظ کند و بیشتر آنها می توانند تا سن طبیعی حیوانات خانگی زندگی کنند.

3: برخی از موارد قلبی عملکرد مشخصی ندارند و تشخیص نوع بیماری با توجه به شرایط معاینه موضعی دشوار است. برخی از داروهای استاندارد نمی توانند کار کنند، و توانایی جراحی قلب داخلی نسبتا ضعیف است (بیمارستان های بزرگ توانمند و پزشکان با تجربه کمی وجود دارد). بنابراین، به طور کلی، عمل جراحی که نمی تواند با دارو کار کند نیز دشوار است و معمولاً در عرض 3-6 ماه انجام می شود.

از آنجایی که قلب بسیار مهم است، منطقی است که بگوییم صاحبان حیوانات خانگی باید تمام تلاش خود را برای درمان بیماری قلبی حیوانات خانگی انجام دهند. چرا اشتباهات جدی زیاد است؟ این با تظاهر بیماری قلبی شروع می شود.

02
بیماری قلبی به راحتی قابل تشخیص اشتباه است

اولین اشتباه رایج "تشخیص اشتباه" است.

بیماری قلبی حیوان خانگی اغلب برخی از ویژگی‌ها را نشان می‌دهد که بارزترین آنها عبارتند از: سرفه، تنگی نفس، دهان و زبان باز، آسم، عطسه، بی‌حالی، از دست دادن اشتها و ضعف پس از کمی فعالیت. هنگامی که به شدت بیمار است، ممکن است به نظر برسد که راه می رود یا هنگام پریدن در خانه ناگهان غش می کند یا به آرامی پلورال افیوژن و آسیت ظاهر می شود.

تظاهرات بیماری، به ویژه سرفه و آسم، به راحتی به عنوان بیماری های قلبی نادیده گرفته می شوند که اغلب بر اساس دستگاه تنفسی و حتی ذات الریه درمان می شوند. اواخر سال گذشته توله سگ یکی از دوستان دچار حمله قلبی شد که سرفه + تنگی نفس + آسم + نشستن و دراز کشیدن + بی حالی + کاهش اشتها و تب پایین به مدت یک روز را نشان داد. اینها تظاهرات بارز بیماری قلبی هستند، اما بیمارستان رادیوگرافی، خون و معاینه معمولی انجام داد و آنها را به عنوان پنومونی و برونشیت درمان کرد. به آنها هورمون و داروهای ضدالتهابی تزریق شد اما بعد از چند روز تسکین نیافت. پس از آن، علائم صاحب حیوان پس از 3 روز درمان با توجه به بیماری قلبی برطرف شد، علائم اولیه پس از 10 روز ناپدید شد و دارو پس از 2 ماه قطع شد. بعداً صاحب حیوان به بیمارستان قابل اعتمادی فکر کرد که بتواند در مورد بیماری قضاوت کند، بنابراین برگه آزمایش و فیلم را هنگام بیماری حیوان خانگی گرفت و به چندین بیمارستان رفت. به طور غیر منتظره، هیچ یک از آنها نتوانستند ببینند که این یک مشکل قلبی است.

تشخیص بیماری قلبی در بیمارستان بسیار آسان است. پزشکان با تجربه می توانند با گوش دادن به صدای قلب تشخیص دهند که آیا بیماری قلبی وجود دارد یا خیر. سپس می توانند اشعه ایکس و سونوگرافی قلب را بررسی کنند. البته ECG می تواند بهتر باشد، اما اکثر بیمارستان ها اینطور نیستند. اما اکنون بسیاری از پزشکان جوان بیش از حد به داده ها تکیه می کنند. آنها اساساً بدون ابزار آزمایشگاهی به پزشک مراجعه نمی کنند. کمتر از 20 درصد پزشکان می توانند صداهای غیر طبیعی قلب را بشنوند. و هیچ هزینه ای وجود ندارد، هیچ پولی وجود ندارد و هیچ کس حاضر به یادگیری نیست.

03
آیا اگر نفس نکشید بهبودی است؟

دومین اشتباه رایج «اولویت بندی بیماری قلبی» است.

سگ ها نمی توانند با مردم صحبت کنند. تنها در برخی از رفتارها، صاحبان حیوانات خانگی می توانند بدانند که آیا ناراحت هستند یا خیر. برخی از صاحبان حیوانات خانگی احساس می کنند که علائم سگ جدی نیست. «مگر فقط کمی سرفه نداری؟ گهگاهی مانند پس از دویدن، دهان خود را باز کنید و نفس بکشید. این قضاوت است. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی بیماری قلبی را به عنوان سبک، متوسط ​​و سنگین طبقه بندی می کنند. با این حال، او به عنوان یک پزشک، هرگز بیماری های قلبی را طبقه بندی نمی کند. بیماری قلبی فقط در هر زمانی که بیمار باشد می تواند بمیرد و سلامتی نمی میرد. وقتی مشکل قلبی وجود دارد، ممکن است در هر زمان و هر مکان بمیرید. شاید وقتی برای پیاده‌روی بیرون می‌روید هنوز فعال هستید، شاید لحظه قبل هنوز در خانه می‌پرید و بازی می‌کنید، یا وقتی به اکسپرس می‌آیید دم در جیغ می‌زنید، سپس روی زمین دراز می‌کشید، تکان می‌خورید و به کما می‌روید. و قبل از اعزام به بیمارستان بمیرید. این بیماری قلبی است.

شاید صاحب حیوان فکر می کند مشکلی وجود ندارد. آیا ما نیازی به مصرف بیش از حد دارو نداریم؟ فقط دو تا کوچولو بگیر نیازی به استفاده از مجموعه کاملی از روش های درمانی نیست. اما در واقع، هر دقیقه، قلب حیوان خانگی بدتر می شود و نارسایی قلبی به تدریج تشدید می شود. تا لحظه ای خاص، دیگر نمی تواند عملکرد قلب قبلی خود را بازیابی کند. من اغلب به برخی از صاحبان حیوانات خانگی مبتلا به بیماری قلبی چنین مثالی می زنم: آسیب عملکرد قلب سگ های سالم 0 است. اگر به 100 برسد، آنها می میرند. در ابتدا، بیماری ممکن است فقط به 30 برسد. از طریق دارو، آنها می توانند تا 5-10 آسیب بهبود یابند. با این حال، اگر برای درمان مجدد 60 طول بکشد، ممکن است دارو فقط به 30 بازگردد. اگر به کما و تشنج رسیده اید که نزدیک به بیش از 90 است، حتی اگر دارو مصرف کنید، می ترسم فقط در 60-70 قابل حفظ باشد. قطع دارو در هر زمانی ممکن است منجر به مرگ شود. این به طور مستقیم اشتباه رایج سومین صاحب حیوان خانگی را تشکیل می دهد.

سومین اشتباه رایج "خروج عجولانه" است.

بهبود بیماری قلبی بسیار دشوار و کند است. ممکن است در عرض 10-7 روز به دلیل مصرف به موقع و صحیح دارو علائم را سرکوب کنیم و آسم و سرفه وجود نداشته باشد، اما در این زمان قلب تا بهبودی فاصله دارد. بسیاری از دوستان همیشه نگران عوارض جانبی یا عوارض جانبی داروها هستند. برخی از مقالات آنلاین نیز این روحیه را تشدید می کنند، بنابراین اغلب با عجله مصرف مواد را قطع می کنند.

همه داروها در دنیا عوارض دارند. این فقط به شدت عوارض جانبی و بیماری بستگی دارد که منجر به مرگ می شود. کوچکتر از این دو شر حق است. برخی از کاربران اینترنتی از واکنش‌های نامطلوب برخی داروها انتقاد می‌کنند، اما نمی‌توانند داروها یا درمان‌های جایگزینی را پیشنهاد کنند، که مساوی است با اجازه دادن به حیوانات خانگی که بمیرند. داروها ممکن است بار قلب را افزایش دهند. سگ‌ها و گربه‌های سالم 50 ساله می‌توانستند به قلب 90 سالگی بپرند. پس از مصرف مواد، آنها فقط می توانند به 75 سالگی بپرند و شکست بخورند. اما اگر حیوان خانگی 50 ساله بیماری قلبی داشته باشد و به زودی بمیرد چه؟ ۵۱ سالگی بهتر است یا ۷۵ سالگی؟

درمان بیماری قلبی حیوان خانگی باید از روش‌های «تشخیص دقیق»، «داروی کامل»، «زندگی علمی» و «درمان طولانی‌مدت» پیروی کند و برای بازیابی کامل نشاط حیوانات خانگی تلاش کند.