سگ خانگی چقدر عمر می کند؟?

سگ‌هایی که جثه کوچک‌تری دارند بیشتر عمر می‌کنند

همانطور که زندگی مردم بهتر و بهتر می شود، ما نیز خواسته های بیشتری از روحیه و قلب خود داریم. حیوانات خانگی مهربان، ملایم و بامزه هستند که نه تنها از نظر روحی مردم را شاد می کنند، بلکه بسیاری از بیماری ها را کاهش می دهند. اما هر بار که با دوستانی که قصد خرید یک حیوان خانگی را دارند ملاقات می کنم، همیشه آنها را از قبل از نظر ذهنی آماده می کنم. طول عمر بیشتر حیوانات خانگی بسیار کمتر از ما است، بنابراین در شرایط عادی، ما شخصا آنها را دور می کنیم. بنابراین اگر نمی توانید درد جدایی را تحمل کنید، بهتر است به دقت به نگهداری حیوان خانگی فکر کنید.

از آنجایی که جدا شدن از حیوانات خانگی بسیار دردناک است، یک حیوان خانگی معمولی چقدر عمر می کند؟ آیا حیوانات خانگی هستند که طول عمر بالایی داشته باشند و برای نگهداری مناسب باشند؟

1: سگ ها رایج ترین و صمیمی ترین دوستان خانگی ما هستند، اما در عین حال سخت ترین حیوانات خانگی برای تعیین طول عمرشان نیز هستند. طول عمر سگ ها بسته به نژاد و جثه آنها بسیار متفاوت است و سگ های کوچکتر معمولاً طول عمر بیشتری دارند. میانگین طول عمر سگ های غول پیکر مانند گریت دین و خرس بزرگ 8 تا 10 سال است. میانگین طول عمر سگ های بزرگ مانند گلدن رتریور و آلاسکا 10-12 سال است. میانگین طول عمر سگ های با جثه متوسط، مانند سامویه و مرزی، 12 تا 15 سال است. میانگین طول عمر سگ های کوچک مانند تدی و جینگبا 15-18 سال است. مراقبت خوب از بسیاری از سگ های کوچک و زندگی تا 20 سال دشوار نیست، که در واقع قوانین طبیعت را نقض می کند. در محیط های طبیعی، پستانداران با کاهش اندازه بدنشان طول عمر کمتری دارند و با افزایش اندازه بدنشان طول عمر بیشتری دارند. فیل ها و نهنگ ها هر دو از حیوانات مشهوری هستند که عمر طولانی دارند.

میانگین طول عمر سگ های معمولی

سگ های نژاد مخلوط علاوه بر جثه بدنی، عمر طولانی تری نسبت به سگ های اصیل دارند و عوامل ژنتیکی تعیین می کند که سگ های اصیل نه تنها شخصیت های عالی و باثباتی را به ارث می برند، بلکه بیشتر مستعد ابتلا به برخی بیماری های ژنتیکی هستند. برخی از نژادهای سگ ممکن است به دلیل کشت عمدی برخی ویژگی ها، مانند نای کوتاه فادو و باگو، طول عمر کوتاهی داشته باشند که دفع گرما را دشوارتر می کند و در معرض گرمازدگی و بیماری های تنفسی قرار می گیرد. و برخی دیگر از نژادهای سگ نیز بیماری هایی دارند که توسط ژن های خودشان مشخص می شود، مانند بیماری قلبی متسع گلدن رتریور و سرطان تومور، و بیماری غدد فوق کلیوی VIP.

در اینجا میانگین سنی محبوب ترین سگ ها در بین دوستان را برای مرجع شما لیست می کنیم:

سگ های کوچک، چیهواهوا 14-16 ساله، بومی 12-16 ساله، یورکشایر 11-15 ساله، شیشی 10-18 ساله؛

سگ های سایز متوسط، بولداگ فرانسوی 10-14 ساله، کوکر 10-16 ساله، باکسر 10-12 ساله، بولداگ 8-10 ساله، بولداگ استرالیایی 16-20 ساله؛

سگ های بزرگ، گلدن رتریور 10-12 ساله، روونا 9-10 ساله، بلژیک مالینویز 14-16 ساله، لابرادور رتریور 10-12 ساله؛

سگ های غول پیکر، گریت دین 7-10 ساله، ایرلندی گرگ هاوند 6-8 ساله، نیوفاندلند 9-10 ساله، سنت برنارد 8-10 ساله؛

راز طول عمر سگ

نژاد و جثه سگ ها محدوده سنی آنها را تعیین می کند، اما اینکه آیا آنها می توانند تا این سن زندگی کنند بستگی به بیماری آنها دارد. شایع‌ترین بیماری‌هایی که بر طول عمر سگ‌های کوچک تأثیر می‌گذارند، بیماری کبد، بیماری کلیوی، اختلالات غدد درون ریز و سنگ مثانه است. شایع ترین بیماری در سگ های با جثه متوسط ​​شامل سندرم تنفسی و پانکراتیت در برخی از نژادهای بینی کوتاه است. هرچه جثه سگ‌های بزرگ‌تر باشد، ابتلا به آرتریت، بیماری‌های قلبی و سرطان بیشتر است. خز طلایی معمولی ترین نمونه است. سگ‌های تقریباً کامل بالاترین میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان را دارند و حتی به تنهایی در فهرست بیماری‌های قلبی ارثی قرار دارند.

افزایش طول عمر سگ های خانگی و اطمینان از سلامت آنها بسیار مهم است و پرورش علمی و یافتن پزشکان مسئول نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. برای جلوگیری از کک، کنه و کرم قلب بر اساس محیط زندگی، واکسیناسیون باید به موقع انجام شود. آزمایش های خون و بیوشیمیایی می تواند سالانه برای تعیین سلامت اندام هایی مانند کبد و کلیه انجام شود. برخی از نژادهای خاص سگ نیاز به معاینه برای موارد خاصی دارند، مانند خز طلایی، که با افزایش سن برای نظارت بر تغییرات تومور و قلب تحت معاینات اشعه ایکس یا اولتراسوند قرار می گیرد. در صورت وجود توده های جدید، ماهیت توده ها باید در اسرع وقت مشخص شود.

وزن سالم راز طول عمر سگ است. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی در چین هنوز نگران گرسنه ماندن سگ های خود هستند و همیشه سعی می کنند آنها را وادار کنند که غذای بیشتری بخورند و گوشت بیشتری پرورش دهند و در نتیجه بیماری های بیشتری ایجاد کنند. یک مطالعه بر روی لابرادور رتریورها در ایالات متحده نشان داد که اگر وزن آن در محدوده معقول 25 تا 30 کیلوگرم باشد، یک سگ 25 کیلوگرمی می تواند 2 سال بیشتر از یک سگ سالم 30 کیلوگرمی زندگی کند و در عین حال سلامت خود را حفظ کند. بنابراین به سگ خود به طور منظم و کمی غذا دهید، مصرف تنقلات و تنقلات را کنترل کنید، وزن خود را به طور منظم اندازه بگیرید و مشخص کنید که آیا به او غذا می دهید یا نه.

نکته آخر این است که هنگام خرید توله سگ، پرورش دهندگان مسئول پیدا کنید، تولید مثل با بیماری های ژنتیکی را کاهش دهید، و طول عمر و مسائل بهداشتی بستگان توله سگ را درک کنید تا به شما در انتخاب توله سگ های سالم کمک کند.

ما باید به سلامت سگ‌های مسن توجه کنیم و مکمل‌های غذایی آنتی‌اکسیدانی را به رژیم غذایی معمول اضافه کنیم تا به سگ‌های مسن در پیشگیری از بیماری‌ها و کاهش سرعت پیری کمک کنیم.