هاری به عنوان آب هراسی یا بیماری سگ دیوانه نیز شناخته می شود. Hydrophobia با توجه به عملکرد افراد پس از عفونت نامگذاری می شود. سگ های بیمار از آب و نور نمی ترسند. بیماری سگ دیوانه برای سگ ها مناسب تر است. تظاهرات بالینی گربه‌ها و سگ‌ها حسادت، هیجان، شیدایی، ترشح آب دهان و از دست دادن هوشیاری و به دنبال آن فلج جسمی و مرگ است که معمولاً با آنسفالیت غیر چرکی همراه است.

هاری در گربه ها و سگ هارا می توان به طور تقریبی به دوره پرودرومال، دوره هیجان و دوره فلج تقسیم کرد و دوره کمون عمدتا 20-60 روز است.

هاری در گربه ها معمولاً بسیار خشن است. به طور کلی، صاحبان حیوانات خانگی می توانند به راحتی آن را تشخیص دهند. گربه در تاریکی پنهان می شود. وقتی مردم از آنجا عبور می کنند، ناگهان با عجله بیرون می آید تا مردم را بخراشد و گاز بگیرد، به خصوص دوست دارد به سر و صورت افراد حمله کند. این شبیه به بسیاری از گربه ها و افرادی است که بازی می کنند، اما در واقع، تفاوت زیادی وجود دارد. هنگام بازی با مردم، شکار چنگ و دندان تولید نمی کند و هاری بسیار سخت حمله می کند. در همان زمان، گربه مردمک های متفاوت، آب دهان، لرزش ماهیچه ها، خم شدن و بیان شدید را نشان می دهد. سرانجام وارد مرحله فلج، فلج اندام و عضلات سر، گرفتگی صدا و در نهایت کما و مرگ شد.

سگ ها اغلب با هاری آشنا می شوند. دوره پرودرومال 1-2 روز است. سگ ها افسرده و کسل هستند. آنها در تاریکی پنهان می شوند. مردمک چشم آنها گشاد شده و گرفتگی دارد. آنها به صدا و فعالیت های اطراف بسیار حساس هستند. آنها دوست دارند اجسام خارجی، سنگ، چوب و پلاستیک بخورند. انواع گیاهان گاز می گیرند، بزاق دهان را افزایش می دهند و آب دهان را افزایش می دهند. سپس وارد دوره دیوانگی شوید، که شروع به افزایش پرخاشگری، فلج گلو و حمله به حیوانات متحرک اطراف می کند. در مرحله آخر به دلیل فلج شدن دهان به سختی بسته می شود، زبان آویزان می شود، اندام های عقبی قادر به راه رفتن و تاب خوردن نیستند، به تدریج فلج می شوند و در نهایت می میرند.

ویروس هاری تقریباً همه حیوانات خون گرم را آلوده می کند که در این میان سگ ها و گربه ها بسیار مستعد ابتلا به ویروس هاری هستند و معمولاً در اطراف ما زندگی می کنند ، بنابراین باید به موقع و به طور مؤثر واکسینه شوند. بازگشت به ویدیوی قبلی، آیا سگ واقعا هاری است؟

ویروس هاری عمدتاً در مغز، مخچه و نخاع حیوانات بیمار وجود دارد. همچنین تعداد زیادی ویروس در غدد بزاقی و بزاق وجود دارد و با بزاق ترشح می شوند. به همین دلیل است که بیشتر آنها با گاز گرفتن پوست و برخی افراد با خوردن گوشت حیوانات بیمار یا خوردن یکدیگر بین حیوانات مبتلا می شوند. گزارش شده است که انسان، سگ، گاو و سایر حیوانات در آزمایش‌ها از طریق جفت و آئروسل پخش می‌شوند (که بیشتر تایید می‌شود).