1. دیورتیک ها.

از آنجایی که داروهای دیورتیک می توانند باعث کم آبی رحم و جدا شدن جنین شوند، فوروزماید در خروس ها در سه ماهه اول (در عرض 45 روز) منع مصرف دارد.

2. مسکن های تب بر.

بوتازون بسیار سمی است و به راحتی می تواند باعث واکنش های گوارشی، آسیب کبدی و کلیوی شود. سالیسیلات سدیم و آسپرین اثرات ضد انعقادی دارند و به راحتی باعث سقط جنین می شوند، بنابراین باید غیرفعال شوند. سایر داروهای تب بر را می توان با توجه به مقدار مصرف کرد و نمی توان دوز را به دلخواه افزایش داد.

3. آنتی بیوتیک ها.

استرپتومایسین برای جنین بسیار سمی است و به راحتی می تواند به نوزادان ضعیف منجر شود، بنابراین باید تا حد امکان از مصرف آن اجتناب شود. تزریق تیکوسین به شدت به جفت نفوذ می کند و به راحتی می تواند منجر به سقط جنین شود، بنابراین چنین داروهایی باید ممنوع شود.

4. داروهای هورمونی.

داروهایی مانند تستوسترون پروپیونات، دی اتیل استیل بسترول، پروستاگلاندین و دگزامتازون می توانند به راحتی منجر به سقط جنین شوند و باید غیرفعال شوند. با این حال، هیدروکورتیزون می تواند در صورت لزوم استفاده شود.

5. داروهای کولینرژیک.

داروهایی مانند کاربامویل کولین، تری کلرفون و تری کلرفون به راحتی می توانند منجر به افزایش تحریک پذیری عضلات صاف رحم شوند و چنین داروهایی باید ممنوع شوند.

6. انقباضات رحمی.

داروهایی مانند اکسی توسین و وازوپرسین می توانند باعث سقط جنین یا زایمان زودرس در خروس های باردار شوند و چنین داروهایی باید ممنوع شوند.

7. داروهای ضد فشار خون.

به عنوان مثال، قدرت نفوذ جفت داروهایی مانند رزرپانتین بسیار قوی است که به راحتی می تواند منجر به سقط جنین شود. چنین داروهایی باید برای حیوانات باردار ممنوع شود.

8. برخی از داروهای چینی.

مانند گلرنگ و گلپر و غیره اثر تحریک رحم دارند که به راحتی باعث سقط جنین و زایمان زودرس می شود; ریواس، نمک گلوبر و کروتون می توانند رفلکس روده را تحریک کنند تا انقباضات رحمی قوی ایجاد کند و در نتیجه سقط جنین و زایمان زودرس ایجاد شود، بنابراین برای استفاده مناسب نیستند.