مشخصات اپیدمیولوژیک ویروس ریوی پرندگان:
جوجه ها و بوقلمون ها میزبان طبیعی این بیماری هستند و قرقاول، مرغ هندی و بلدرچین ممکن است آلوده باشند. ویروس عمدتاً از طریق تماس منتقل می شود و پرندگان بیمار و بهبود یافته منبع اصلی عفونت هستند. آب آلوده، خوراک، کارگران، ظروف، جابجایی پرندگان آلوده و بهبود یافته و غیره نیز قابل انتقال است. انتقال هوابرد اثبات نشده است، در حالی که انتقال عمودی ممکن است رخ دهد.

علائم بالینی:
علائم بالینی مربوط به مدیریت تغذیه، عوارض و سایر عوامل بود که تفاوت های زیادی را نشان می داد.
علائم بالینی عفونت در جوجه های جوان: تراشه گونگ، عطسه، آبریزش بینی، ورم ملتحمه کف آلود، تورم سینوس اینفرااوربیتال و ادم زیر گردن، سرفه و تکان دادن سر در موارد جدی.

علائم بالینی پس از آلودگی مرغ های تخمگذار: این بیماری معمولاً در مرغ های پرورشی و مرغ های تخمگذار در اوج تولید تخم رخ می دهد و تولید تخم به میزان 30-5 درصد کاهش می یابد و گاهی اوقات 70 درصد منجر به افتادگی لوله های رحمی می شود. موارد جدی؛ پوست تخم مرغ نازک، درشت، سرعت تفریخ تخم کاهش می یابد. دوره بیماری به طور کلی 10-12 روز است. فردی با سرفه و سایر علائم تنفسی. همچنین بر کیفیت تخم‌ها، اغلب با برونشیت عفونی و E. عفونت مختلط کولی علاوه بر مشاهده پدیده تورم سر، بلکه عملکرد علائم عصبی خاص، علاوه بر این که برخی از جوجه های بیمار افسردگی شدید و کما را نشان می دهند، اکثر موارد دارای اختلالات مغزی هستند، تظاهرات شامل تکان دادن سر، تورتیکولی، دیسکینزی، بی ثباتی عمل و آنتی نویز. برخی از جوجه ها در حالت تماشای ستارگان سر خود را به سمت بالا کج می کنند. جوجه های بیمار نمی خواهند حرکت کنند و برخی از آنها به دلیل غذا نخوردن می میرند.

علائم بالینی سندرم پاکی سفالیک ناشی از ویروس ریوی به شرح زیر است: میزان آلودگی جوجه های گوشتی در سن 4 تا 5 هفتگی تا 100% است و میزان مرگ و میر از 1% تا 20% متغیر است. اولین علامت بیماری عطسه، یک روز برافروختگی ملتحمه، تورم غدد اشکی است، در 12 تا 24 ساعت بعد، سر شروع به ادم زیر جلدی کرد، ابتدا در اطراف چشم، سپس به سمت سر ایجاد شد و سپس فک پایین را گرفت. بافت و گوشت در مراحل اولیه، جوجه با PAWS صورت خود را می خراشید که نشان دهنده خارش موضعی و به دنبال آن افسردگی، بی میلی به حرکت و کاهش اشتها بود. بزرگ شدن سینوس فرواوربیتال، تورتیکولی، آتاکسی، آنتی نویز، علائم تنفسی شایع هستند.
علائم بالینی ازجوجه هاالتهاب بالون ویروسی ناشی از ویروس ریه: تنگی نفس، گردن و دهان، سرفه، بیماری اشریشیاکلی ثانویه دیررس، افزایش مرگ و میر و حتی منجر به فروپاشی کامل ارتش.

اقدامات پیشگیرانه:
عوامل تغذیه و مدیریت تاثیر زیادی در آلودگی و شیوع این بیماری دارند مانند: کنترل دمای نامناسب، تراکم بالا، کیفیت پایین مواد بستر، استانداردهای بهداشتی، پرورش مخلوط در سنین مختلف، عفونت بیماری پس از بهبودی و .... ، می تواند منجر به عفونت ویروس ریوی شود. حذف منقار یا ایمن سازی در طول یک دوره ناامن ممکن است شدت عفونت ویروسی ریوی را افزایش داده و مرگ و میر را افزایش دهد.
تقویت مدیریت تغذیه: تقویت سیستم مدیریت تغذیه به طور جدی، غیر قابل اجرا، و اقدامات ایمنی زیستی خوب کلید جلوگیری از ورود ویروس ریوی به مزارع است.
اقدامات مدیریت بهداشتی: تقویت سیستم ضد عفونی، چرخش استفاده از انواع اجزای ضدعفونی کننده، بهبود شرایط بهداشتی خانه مرغ، کاهش تراکم تغذیه فضا، کاهش غلظت آمونیاک در هوا، حفظ تهویه مناسب مرغ خانه و سایر اقدامات برای پیشگیری یا کاهش بروز بیماری و میزان آسیب تاثیر بهتری دارد.
جلوگیری از عفونت ثانویه باکتریایی: از آنتی بیوتیک ها می توان برای درمان استفاده کرد و در عین حال ویتامین ها و الکترولیت ها را افزایش داد.
ایمن سازی: با توجه به استفاده از واکسن ها و وضعیت واقعی جوجه های خود برای ایجاد یک برنامه ایمن سازی معقول، می توان واکسن ها را در جایی در نظر گرفت که ایمن سازی واکسن وجود دارد. جوجه های تجاری و جوجه های گوشتی می توانند واکسن زنده را در نظر بگیرند، لایه ها می توانند واکسن غیر فعال را در نظر بگیرند.