1. بررسی اجمالی:

(1) مفهوم: آنفلوانزای پرندگان (آنفلوانزای پرندگان) یک بیماری عفونی سیستمیک بسیار مسری در طیور است که توسط سویه‌های سروتیپ بیماری‌زای خاصی از ویروس‌های آنفلوانزای نوع A ایجاد می‌شود.

علائم بالینی: مشکل در تنفس، کاهش تولید تخمک، خونریزی سروزی در اندام‌های بدن و میزان مرگ و میر بسیار بالا.

(2) ویژگی های اتیولوژیک

با توجه به آنتی ژن های مختلف: به 3 سروتیپ A، B و C تقسیم می شود. نوع A می تواند حیوانات مختلفی را آلوده کند و آنفولانزای پرندگان متعلق به نوع A است.

HA به 1-16 نوع و NA به 1-10 نوع تقسیم می شود. هیچ حفاظت متقاطع بین HA و NA وجود ندارد.

برای تمایز بین آنفلوانزای مرغی و بیماری نیوکاسل مرغ، ویروس آنفلوانزای مرغی می تواند در گلبول های قرمز اسب و گوسفند آگلوتینه شود، اما بیماری نیوکاسل مرغ نمی تواند.

(3) تکثیر ویروس ها

ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان می‌توانند در جنین‌های مرغ رشد کنند، بنابراین ویروس‌ها را می‌توان با تلقیح آلانتوئیک جنین‌های جوجه 9-11 روزه جدا کرد و عبور داد.

(4) مقاومت

ویروس های آنفولانزا به گرما حساس هستند

56 تا 30 دقیقه

دمای بالا 60℃~10 دقیقه از دست دادن فعالیت

65 ~ 70 ℃، چند دقیقه

-10℃ ~ چند ماه تا بیش از یک سال زنده بماند

-70℃~ عفونت را برای مدت طولانی حفظ می کند

دمای پایین (محافظت از گلیسیرین)4 تا 30 تا 50 روز (در مدفوع)

20℃~7 روز (در مدفوع)، 18 روز (در پر)

گوشت و مغز استخوان منجمد طیور می تواند 10 ماه زنده بماند.

غیر فعال سازی: فرمالدئید، هالوژن، اسید پراستیک، ید و غیره.

2. مشخصات اپیدمیولوژیک

(1) حیوانات حساس

بوقلمون، مرغ، اردک، غاز و سایر گونه های طیور که بیشتر در محیط طبیعی آلوده می شوند (H9N2)

(2) منبع عفونت

پرندگان بیمار و طیور بهبود یافته می توانند ابزار، خوراک، آب آشامیدنی و غیره را از طریق مدفوع، ترشحات و غیره آلوده کنند.

(3) الگوی بروز

نوع فرعی H5N1 از طریق تماس منتقل می شود. بیماری در یک نقطه از مرغ خانه شروع می شود، سپس در عرض 1-3 روز به پرندگان مجاور سرایت می کند و در عرض 5-7 روز کل گله را مبتلا می کند. میزان تلفات جوجه های غیر ایمن در 5-7 روز به 90% تا 100% می رسد.